Conjugación del verbo suscitar
Infinitivo | suscitar |
Gerundio | suscitant |
Participio | suscitat, suscitada, suscitats, suscitades |
Modo indicativo
Presente
jo | suscito |
tu | suscites |
ell, ella, vostè | suscita |
nosaltres | suscitem |
vosaltres | susciteu |
ells, elles, vostès | susciten |
Imperfect
jo | suscitava |
tu | suscitaves |
ell, ella, vostè | suscitava |
nosaltres | suscitàvem |
vosaltres | suscitàveu |
ells, elles, vostès | suscitaven |
Pretérito perfecto simple
jo | suscití |
tu | suscitares |
ell, ella, vostè | suscità |
nosaltres | suscitàrem |
vosaltres | suscitàreu |
ells, elles, vostès | suscitaren |
Futuro
jo | suscitaré |
tu | suscitaràs |
ell, ella, vostè | suscitarà |
nosaltres | suscitarem |
vosaltres | suscitareu |
ells, elles, vostès | suscitaran |
Modo subjuntivo
Presente
jo | susciti |
tu | suscitis |
ell, ella, vostè | susciti |
nosaltres | suscitem |
vosaltres | susciteu |
ells, elles, vostès | suscitin |
Imperfect
jo | suscités |
tu | suscitessis |
ell, ella, vostè | suscités |
nosaltres | suscitéssim |
vosaltres | suscitéssiu |
ells, elles, vostès | suscitessin |
Modo condicional
jo | suscitaria |
tu | suscitaries |
ell, ella, vostè | suscitaria |
nosaltres | suscitaríem |
vosaltres | suscitaríeu |
ells, elles, vostès | suscitarien |
Modo imperativo
(tu) | suscita |
(vostè) | susciti |
(nosaltres) | suscitem |
(vosaltres) | susciteu |
(vostès) | suscitin |