Conjugación del verbo obligar
Infinitivo | obligar |
Gerundio | obligant |
Participio | obligat, obligada, obligats, obligades |
Modo indicativo
Presente
jo | obligo |
tu | obligues |
ell, ella, vostè | obliga |
nosaltres | obliguem |
vosaltres | obligueu |
ells, elles, vostès | obliguen |
Imperfect
jo | obligava |
tu | obligaves |
ell, ella, vostè | obligava |
nosaltres | obligàvem |
vosaltres | obligàveu |
ells, elles, vostès | obligaven |
Pretérito perfecto simple
jo | obliguí |
tu | obligares |
ell, ella, vostè | obligà |
nosaltres | obligàrem |
vosaltres | obligàreu |
ells, elles, vostès | obligaren |
Futuro
jo | obligaré |
tu | obligaràs |
ell, ella, vostè | obligarà |
nosaltres | obligarem |
vosaltres | obligareu |
ells, elles, vostès | obligaran |
Modo subjuntivo
Presente
jo | obligui |
tu | obliguis |
ell, ella, vostè | obligui |
nosaltres | obliguem |
vosaltres | obligueu |
ells, elles, vostès | obliguin |
Imperfect
jo | obligués |
tu | obliguessis |
ell, ella, vostè | obligués |
nosaltres | obliguéssim |
vosaltres | obliguéssiu |
ells, elles, vostès | obliguessin |
Modo condicional
jo | obligaria |
tu | obligaries |
ell, ella, vostè | obligaria |
nosaltres | obligaríem |
vosaltres | obligaríeu |
ells, elles, vostès | obligarien |
Modo imperativo
(tu) | obliga |
(vostè) | obligui |
(nosaltres) | obliguem |
(vosaltres) | obligueu |
(vostès) | obliguin |
Categorías
Traducciones
- inglés
- to compel; to force; to oblige
- español
- obligar
- francés
- contraindre; obliger
- italiano
- costringere; obbligare
- neerlandés
- dwingen; verplichten
- portugués
- obrigar