Conjugación del verbo disculpar
Infinitivo | disculpar |
Gerundio | disculpant |
Participio | disculpat, disculpada, disculpats, disculpades |
Modo indicativo
Presente
jo | disculpo |
tu | disculpes |
ell, ella, vostè | disculpa |
nosaltres | disculpem |
vosaltres | disculpeu |
ells, elles, vostès | disculpen |
Imperfect
jo | disculpava |
tu | disculpaves |
ell, ella, vostè | disculpava |
nosaltres | disculpàvem |
vosaltres | disculpàveu |
ells, elles, vostès | disculpaven |
Pretérito perfecto simple
jo | disculpí |
tu | disculpares |
ell, ella, vostè | disculpà |
nosaltres | disculpàrem |
vosaltres | disculpàreu |
ells, elles, vostès | disculparen |
Futuro
jo | disculparé |
tu | disculparàs |
ell, ella, vostè | disculparà |
nosaltres | disculparem |
vosaltres | disculpareu |
ells, elles, vostès | disculparan |
Modo subjuntivo
Presente
jo | disculpi |
tu | disculpis |
ell, ella, vostè | disculpi |
nosaltres | disculpem |
vosaltres | disculpeu |
ells, elles, vostès | disculpin |
Imperfect
jo | disculpés |
tu | disculpessis |
ell, ella, vostè | disculpés |
nosaltres | disculpéssim |
vosaltres | disculpéssiu |
ells, elles, vostès | disculpessin |
Modo condicional
jo | disculparia |
tu | disculparies |
ell, ella, vostè | disculparia |
nosaltres | disculparíem |
vosaltres | disculparíeu |
ells, elles, vostès | disculparien |
Modo imperativo
(tu) | disculpa |
(vostè) | disculpi |
(nosaltres) | disculpem |
(vosaltres) | disculpeu |
(vostès) | disculpin |