Conjugaison du verbe endur-se
Infinitif | endur-se |
---|---|
Participe présent | enduent-se |
Participe passé | endut, enduta, enduts, endutes |
Mode indicatif
Présent
m' | enduc |
---|---|
t' | enduus, endús |
s' | enduu, endú |
ens | enduem |
us | endueu |
s' | enduen |
Imparfait
m' | enduia |
---|---|
t' | enduies |
s' | enduia |
ens | endúiem |
us | endúieu |
s' | enduien |
Passé simple
m' | enduguí |
---|---|
t' | endugueres |
s' | endugué |
ens | enduguérem |
us | enduguéreu |
s' | endugueren |
Futur
m' | enduré |
---|---|
t' | enduràs |
s' | endurà |
ens | endurem |
us | endureu |
s' | enduran |
Mode subjonctif
Présent
m' | endugui |
---|---|
t' | enduguis |
s' | endugui |
ens | enduguem |
us | endugueu |
s' | enduguin |
Imparfait
m' | endugués |
---|---|
t' | enduguessis |
s' | endugués |
ens | enduguéssim |
us | enduguéssiu |
s' | enduguessin |
Mode conditionnel
m' | enduria |
---|---|
t' | enduries |
s' | enduria |
ens | enduríem |
us | enduríeu |
s' | endurien |
Mode impératif
(t') | enduu-te, endú't |
---|---|
(s') | endugui's |
(ens) | enduguem-nos |
(us) | endueu-vos |
(s') | enduguin-se |