Conjugació del verb urgir
Infinitiu | urgir |
---|---|
Gerundi | urgint |
Participi | urgit, urgida, urgits, urgides |
Mode indicatiu
Present
jo | urgeixo |
---|---|
tu | urgeixes |
ell, ella, vostè | urgeix |
nosaltres | urgim |
vosaltres | urgiu |
ells, elles, vostès | urgeixen |
Imperfet
jo | urgia |
---|---|
tu | urgies |
ell, ella, vostè | urgia |
nosaltres | urgíem |
vosaltres | urgíeu |
ells, elles, vostès | urgien |
Passat simple
jo | urgí |
---|---|
tu | urgires |
ell, ella, vostè | urgí |
nosaltres | urgírem |
vosaltres | urgíreu |
ells, elles, vostès | urgiren |
Futur
jo | urgiré |
---|---|
tu | urgiràs |
ell, ella, vostè | urgirà |
nosaltres | urgirem |
vosaltres | urgireu |
ells, elles, vostès | urgiran |
Mode subjuntiu
Present
jo | urgeixi |
---|---|
tu | urgeixis |
ell, ella, vostè | urgeixi |
nosaltres | urgim |
vosaltres | urgiu |
ells, elles, vostès | urgeixin |
Imperfet
jo | urgís |
---|---|
tu | urgissis |
ell, ella, vostè | urgís |
nosaltres | urgíssim |
vosaltres | urgíssiu |
ells, elles, vostès | urgissin |
Mode condicional
jo | urgiria |
---|---|
tu | urgiries |
ell, ella, vostè | urgiria |
nosaltres | urgiríem |
vosaltres | urgiríeu |
ells, elles, vostès | urgirien |
Mode imperatiu
(tu) | urgeix |
---|---|
(vostè) | urgeixi |
(nosaltres) | urgim |
(vosaltres) | urgiu |
(vostès) | urgeixin |